Met Bearhole balanceerden we dit jaar op een roestige wip-wap boven een stinkend moeras van drek. Enerzijds loert het faillissement, zoals steeds, genadeloos om de hoek. Langs de andere kant is er het nijpende gebrek aan kwaliteitsvolle input vanwege Grimhoofd Broodzwaard. Ondanks alles toch een lichtpunt: het succes van de Farty Pigmac franchise.
Twee maten, twee gewichten
Ook persoonlijk voel ik meerdere touwtjes aan me trekken. Er is de tropische lokroep van mijn vakantiestulpje op de Caraïben en vijfentachtig nog op te nemen vakantiedagen. Daarnaast hoor ik de penetrante klaagzang van mijn redactie die zich dagelijks uitslooft in – ik geef dat toe – erbarmelijke omstandigheden. Een persistent gegrommel dat zelden mijn oorschelp verlaat.
Als we het hebben over tegengestelde tendensen die zich krachtig naast elkaar manifesteren, durf ik zelfs zonder boe of ba de link te leggen met onze politieke context. Een regering die het beste wil met zijn land, is er ook een die eigenbelang vooropstelt met oog op machtsgewin.
Ambi et valens
Er is bijgevolg maar een woord om 2018 succesvol samen te vatten: ambivalentie. Twee waarden koesteren op hetzelfde moment. Van het Latijnse ambi, wat beide betekent, en valens of sterkte. Een term die in de Freudiaanse psychoanalyse voorkomt als ‘het gelijktijdig hebben van aan elkaar tegengestelde gevoelens ten opzichte van een persoon of zaak, bijvoorbeeld liefde en haat’.
“Het vermogen tot ambivalentie is een teken van gezondheid”
Is het nefast om simultaan verschillende waarden te koesteren? Onafhankelijke denktank Bearthoughts™ schept duidelijkheid: “Het vermogen tot ambivalentie is een teken van gezondheid en vergeleken met het primitievere splijtingsmechanisme vormt het een belangrijke psychische vooruitgang. Iemand die een ander slechts kan beschouwen als helemaal goed of helemaal slecht, moet over twee personen verdelen wat bij ambivalentie aan één persoon kan worden beleefd“.
Noodhulp bij twijfel
Los van Latijnse linguïstiek en filosofische fancyness eindig ik graag droog en duidelijk. In 2019 wil ik meer ruimte voor alle woorden met het ambi- prefix. Ambiance, ambient, ambitie, ambiguïteit, Ambiorix… en bij uitbreiding ook ambulance gezien dit toch een dienst is die we soms als te vanzelfsprekend beschouwen.
Overigens pleit ik voor meer maatschappelijke ondersteuning bij het ervaren van plotse tegenstrijdige gevoelens. Een dienst die in geval van acute ambivalentie binnen de tien minuten op locatie is om hulp te verschaffen. Noem het geen ambulance, maar een ambivalance. Als je het mij vraagt heeft iedereen hier baat bij.
Wat het ook zij, in 2019 zal ik u, waarde lezer, blijven haten en liefhebben.
Met een groet,
Dick Weyls
Democratisch verkozen CEO